Incorrigibly enterprising writing editor with an inquisitive mind, an outspoken opinion and her Heart in the Write Place
Er zijn maar weinig beroepen zo gevarieerd en voor verschillende interpretaties vatbaar als dat van redacteur. De benaming ‘redacteur’ kan in de praktijk neerkomen op veel verschillende functieomschrijvingen en een al even gevarieerd takenpakket. Een eenduidige definitie van de redacteur bestaat eigenlijk niet. Functieomschrijvingen lopen sterk uiteen, afhankelijk van branche en media.
Terug op het oude nest, deze keer in de luxe positie het huis naar onze eigen hand te zetten. Dat het drie etages tellende huis mogelijkheden heeft, hebben we altijd al geweten. Maar er is ook veel voor te zeggen sommige dingen bij het oude te laten, verder te bouwen op dat wat al is. Geleidelijk vinden we onze draai, voelt het huis minder als dat van mijn ouders en meer als ons thuis – tijdelijk weliswaar. De meeste van onze spullen hebben inmiddels een plek gevonden, al staan er nog steeds dozen her en der door het huis verspreid. Tijd om de boekenkasten aan te pakken.
Een dagelijkse, actuele mening in 150 woorden. Overwogen, onderbouwd en afgerond. Meer hoefde je eigenlijk niet te lezen.
Mijn hele leven schrijf ik al – dat vertel ik althans aan iedereen die het horen wil. Het is ook de waarheid. Maar een andere waarheid is dat ik last heb van publicatieangst, waardoor veel van mijn pennenvruchten onzichtbaar zijn gebleven.
Op een netwerkbijeenkomst stelde iemand me onlangs een interessante vraag: “Dus je werkt met taal en tekst. Hoe komt dat zo, wat is je achtergrond? Heb je soms Nederlands gestudeerd?” Bijna had ik op die laatste vraag gereageerd met: “Nee, maar mijn vader wel”, maar ik realiseerde me dat dit enige toelichting behoeft. Uiteindelijk legde ik – met wat meer woorden – uit, hoe taal en tekst mij met de paplepel zijn ingegoten en altijd een deel van mijn wezen zijn geweest. Hoe ik mezelf in andere richtingen heb laten leiden, waarbij de rode draad altijd weer taal en tekst is geweest. En hoe ik na een burn-out en een verhuizing het roer omgooide en nu alleen nog maar wil doen waar ik goed in ben én me goed bij voel: taal en tekst.
… is het soms goed om helemaal niets te zeggen. Maar zodra we ons aangevallen voelen, is de behoefte sterk om juist meteen iets te zeggen. Zo’n eerste reactie is vaak uit emotie geboren en kan de plank flink misslaan: als ‘ongevoelig’ ervaren worden of, erger, als munitie dienen om een toch al gespannen situatie verder te laten escaleren.
Als ondernemer wordt er nogal wat van je verwacht. Je dient van vele markten thuis te zijn. Het is niet langer genoeg een prachtig product te hebben, of een geweldige dienst. Je moet dat product of die service ook weten te verkopen, en daarvoor zet je alle middelen in die tot je beschikking staan. Zoals een bedrijfsblog. Toch?
